We hadden elkaar al een hele tijd niet gezien of gesproken. Mijn zus en ik. We belandden al snel bij ons favoriete onderwerp: ontwikkeling van jonge mensen en onderwijs.
“Die jongen is een 100% autist”, hoor ik haar zeggen. En plotseling irriteert het me enorm. Waarom zou je dat zeggen? Wat schiet je ermee op om iemand zo’n label te geven? Wat doet dat met het gedrag van hem, jou en zijn omgeving?
Ineens realiseer ik me waarom ik zo emotioneel reageer op haar opmerking. Doordat ik in mijn werk vaak de tegenwerking krijg van “ik kan dat niet want …..ik heb spreekangst, ik ben onzeker of ik heb een concentratieprobleem”.
En dát zijn enorm beperkende gedachten. Want op deze manier worden ze tot voldongen feiten gebombardeerd.
De kracht van taal
De onderzoekers Grinder en Bandler,* ontdekten het effect van taal op het gedrag van mensen. Simpel gezegd komt het hier op neer. Door de werkwoorden hebben of zijn vóór een gedraging te gebruiken, plaats je de oorzaak buiten jezelf.
Bekijk de volgende twee zinnen:
- Ik ben een perfectionist
- Ik doe perfectionistisch
Voel je het verschil? Door te zeggen dat je iets bent, verander je het gedrag tot een ‘ding’ (zelfstandig naamwoord) en ontneem je jezelf de kans er iets aan te veranderen. Terwijl zeggen dat je iets doet, impliceert dat je er zelf iets aan kan veranderen. Is dat niet geweldig?!
*Bandler R.,Grinder J. Structuur van de magie. Een boek over taal en therapie. AMBO.
