Complimenten krijgen is heerlijk! Het motiveert, je groeit ervan en het brengt je in een positieve stemming. De meeste mensen zijn helaas niet zo scheutig met het uitdelen van schouderklopjes. Wat kan leiden tot een gevoel van demotivatie, onzekerheid en negativiteit.
Ik ben dus een groot voorstander van het uitdelen van veren, pluimen en duimen.
Echter, er is mij iets opgevallen. Er zijn mensen die te pas en te onpas roepen en schrijven dat iemand een “kanjer”, “topper” of “powervrouw” is. De eerste keer is dat leuk, de tweede keer ook nog maar daarna krijg ik toch het gevoel hier met een stopwoord van doen te hebben. Stel je voor, je hebt gewoon je taak gedaan. Je zou iemand bellen, iets organiseren of een mailing versturen. Niets bijzonders. Je communiceert dat alles geregeld is en je ontvangt de uitroep: “TOPPER!”. Daarmee geeft de zender dus aan dat wanneer jij gewoon je werk doet, je iemand bent die een topprestatie levert.
Nu heb je te maken met een niet alledaagse en hele lastige klus. Middels koude acquisitie moet je 3 nieuwe klanten binnenhalen. En je hebt je zinnen hierop gezet, dus het zal en moet je lukken. Wanneer de derde nieuwe klant een feit is ontvang je weer diezelfde uitroep “TOPPER!”. Wat gaat er nu in je om? Dan wil je toch gewoon een behoorlijke onderbouwing? Horen welke acties, vaardigheden en gedragingen worden gezien als ‘topper-waardig’?
Met andere woorden, laten we elkaar vooral complimenteren met een onderbouwing. Waarom waardeer ik jou, je werk, je inzet? Zo krijgt een pluim een kleur, een speciale betekenis en leidt een compliment tot nog veel meer topprestaties.
